طارمی و تاوان التماس

 از زمانی که طارمی به شهرت رسیده، تقریبا هیچ‌وقت نبوده که او نخواهد از پرسپولیس جدا شود! یک روز از القادسیه کویت و دستمزد پنج میلیاردی‌اش به طارمی سخن گفته شده، یک روز سر از ریزه‌اسپور ترکیه درآورده و یک روز هم مثل حالا دنبال تیم‌های درجه چهار اروپایی مثل پانیونیوس یونان و آپوئل نکوزیای قبرس می‌دویده است. تنها حضور مشتاقانه طارمی در ساختمان باشگاه پرسپولیس مربوط به همان تابستان93 بود که او به عنوان بازیکن دسته اولی به جمع سرخپوشان پیوست. آن روزها خبرنگاران در خیابان شیخ بهایی منتظر ستاره‌های شناخته‌شده بودند، بنابراین کسی به حضور این جوان سبزه‌رو با موهای بلند توجه نکرد. طارمی اما آنقدر خوشحال بود که دلش می‌خواست با انگشت جوهری، همه رهگذران را در آغوش بکشد و از آنها پیام تبریک بگیرد! آن روز تنها قاب‌های شوق و ذوق طارمی از حضور در پرسپولیس ثبت شد. پس از آن هر چه بود، ناسپاسی توام با منت بود و البته جستجوی راهی برای جدایی؛ انگار که او از بارسلونا به پرسپولیس آمده و اینجا زندانی شده است!

دست و پا زدن طارمی برای جدایی از پرسپولیس به شدت غیرقابل فهم است. اگر بقیه فوتبالیست‌های ایرانی دنبال انتقال به اروپا هستند تا در میدان دید کارلوس کی‌روش قرار بگیرند، مربی پرتغالی طارمی را در همین پرسپولیس دید و عاشقش شد. او از رهگذر بازی برای همین تیم به جمع ملی‌پوشان رسید و حتی در زمره معدود بازیکنان ثابت و همیشگی کی‌روش قرار گرفت؛ پس چرا حالا این همه برای جدایی عجله دارد؟ آن هم در حالی که پرسپولیس مهم‌ترین فصل یک دهه اخیرش را پیش رو دارد و به زودی باید برای رسیدن به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان بجنگد؟ اصلا چه تضمینی است که طارمی در تیم جدیدش هم وضعیت فنی و تاکتیکی مطلوبی به دست بیاورد و ادامه حضورش در تیم ملی را بیمه کند؟ او با رها کردن شرایط مساعد و باثباتش در پرسپولیس دست به قماری بزرگ می‌زند که نتیجه‌اش روشن نیست؛ قماری که شاید یک سال دیگر درست در چنین روزهایی، همه چیز را از کف او ربوده باشد. پس آیا منطقی‌تر و البته محترمانه‌تر نیست که استاد به ادامه قراردادش با پرسپولیس متعهد باشد؟

طارمی دو سال پیاپی آقای گل لیگ شده و بیشتر از 50گل برای پرسپولیس زده، اما حتی همین حضور درخشان او هم قابل مقایسه با عملکرد حیرت‌انگیز کریس رونالدو در رئال مادرید نیست. با این حال وقتی جناب CR7 هم درست در چنین ایامی ساز جدایی از رئال را کوک می‌کند، هیچکس در مادرید ناز او را نمی‌کشد و در همه نظرسنجی‌ها مردم درهای خروج را نشانش می‌دهند. همیشه باشگاه بزرگتر از ستاره است؛ حتی اگر پای رونالدویی در میان باشد که قبل از حضور در جمع کهکشانی‌ها برای خودش در یونایتد یلی بود؛ راستی طارمی قبل از پرسپولیس کجا بود و چه می‌کرد؟

و اما سخن آخر با آقای سوپراستار؛ اینکه طارمی امروز برای جدایی از پرسپولیس نیاز به دریافت رضایتنامه دارد، به خاطر گافی است که پارسال همین موقع داد. اگر او سال گذشته به توافق شفاهی اولش با پرسپولیس پایبند می‌ماند و ناگهان سر از ترکیه در نمی‌آورد، نهایتا قراردادی یک ساله با او بسته می‎‌شد که امروز هم تاریخش به پایان می‌رسید؛ درست مثل بازیکنی مثل کمال کامیابی‌نیا که با همین شرایط توافق کرد. با این حال وقتی طارمی به یک ملت پشت کرد، به ترکیه رفت، پشیمان شد و با «التماس» برگشت، باشگاه به جبران این رفتار نابخردانه او را مجبور به امضای قرارداد دوساله کرد. خلاصه اینکه پا در هوایی امسال، نتیجه شاهکار پارسال است؛ نکند امسال هم شاهکار دیگری بزنی که سال بعد وضعت هزار برابر از این بدتر شود... خود دانی!